Wskazówki dotyczące dbałości o skórę i sierść psa nie mogą pomijać potrzebnych porad na temat kąpieli psa. Z uwagi na, wspomniane już wcześniej, właściwości ochronne sierści, psa nie należy kąpać zbyt często. Kąpiel zalecana jest tylko w takich przypadkach, gdy jest to bezsprzecznie potrzebne. Składniki, które polubi ciemna sierść – szampon, odżywka i suplementy. Aby uwydatnić ciemny kolor sierści pupila, warto wprowadzić do jego pielęgnacji następujące składniki: Algi morskie – pozytywnie wpływają na wysycenie koloru, a także nadają sierści blasku. Olejek z mandarynki i słodkiej pomarańczy – odżywiają Oto jedne z głównych korzyści płynących z włączenia oleju do diety psa: Pomagają utrzymać zdrowe i lśniące futerko. Wspomagają układ odpornościowy psa, co pozwala mu lepiej radzić sobie z chorobami i infekcjami. Obniżają poziom cholesterolu i wspierają zmniejszenie ryzyka chorób serca i układu krążenia. Zmniejszają stany Podawanie preparatu VetoSkin zmniejsza intensywność świądu i łagodzi objawy atopowego zapalenia skóry u psów już po 2 miesiącach stosowania. Preparat do pielęgnacji skóry i sierści psa i kota o zrównoważonym, skutecznym składzie. Olej rybi i ten z ogórecznika według wielu badań leczą atopowe zapalenie skóry. Co naturalnie zabija pchły na psach? Co mogę nałożyć na podrażnioną skórę mojego psa? Czy mogę spryskać psa białym octem i wodą? Jak pozbyć się pcheł z 6-tygodniowego szczeniaka? Czy pchły nienawidzą octu? Co mogę spryskać, aby pies przestał sikać w domu? Czego mogę użyć, aby powstrzymać psa przed sikaniem w domu? Alergia na psa – odczulanie. U osób z alergią na sierść psa o ciężkim przebiegu lub tych, które ze względu na wykonywaną pracę mają kontakt z psami i są na nie uczulone sposobem leczenia jest immunoterapia, czyli odczulanie. Metoda pozwala na zbudowanie tolerancji na dany alergen lub kilka psich alergenów. Czy mogę spryskać psa białym octem? „Jest bardzo bezpieczny dla zwierząt”. … Aby odświeżyć i wyczyścić, wymieszaj ocet z wodą i spryskaj nim legowisko psa lub dodaj ocet do pralki podczas prania legowiska, mówi Swayne. Ocet może być również używany do czyszczenia misek na karmę i wodę zwierzęcia. wpeb6Q. Sierść psa domowego to dziedzictwo z zamierzchłych czasów. Okrywa włosowa psich przodków, która przetrwała do dzisiaj w pierwotnej formie u wilków, składa się z dwóch warstw: podszerstka i włosów okrywowych. Połączenie to jest wodoodporne i tworzy dobrą ochronę przed temperaturami ujemnymi. Ingerencja człowieka i kształtowanie poszczególnych ras zaowocowały różnorodnością psiej szaty. Sierść w zależności od rasy psa może być długa lub krótka, o zróżnicowanej gęstości, a także pozbawiona podszerstka. fot. Fotolia Rodzaje sierści psa Najprostszy podział psiej sierści wyodrębnia: Sierść długą, dzielącą się na wiele rodzajów – prostą, kręconą, falowaną, wełnistą. Sierść taka może wymagać regularnego strzyżenia, szczotkowania lub innych czasochłonnych zabiegów pielęgnacyjnych. Niekiedy charakteryzuje się obfitym podszerstkiem (golden retriever, owczarek niemiecki), czasem jest go zupełnie pozbawiona i staje się typowym włosem (yorkshire terrier). Sierść krótką, która może być miękka lub twarda. Krótka okrywa wymaga mniejszej ilości zabiegów pielęgnacyjnych, jednak również może być kłopotliwa w utrzymaniu, głównie za sprawą intensywnego okresowego linienia. Sierść ta może być miękka lub twarda, o zróżnicowanej grubości (krótkowłosy owczarek belgijski malinois jest lepiej izolowany od zimna niż np. doberman lub jamnik). Sierść szorstkowłosą, najwygodniejszą w codziennej pielęgnacji – wymagającą okresowego trymowania. Podszerstek u psów szorstkowłosych jest gęsty. Przykładem rasy szorstkowłosej jest niemiecki wyżeł szorstkowłosy lub jamnik szorstkowłosy. Psy nagie. Brak sierści to przykład największej ingerencji człowieka w wygląd psa. Mutacja polegająca na całkowitym lub częściowym braku sierści sprawia, że pies źle znosi niskie temperatury i wymaga stosowania okrycia dla ochrony przed zimną. W Polsce stosunkowo często spotykaną rasą nagą jest chiński grzywacz. Zobacz także: Jak chronić psa przed śniegiem i mrozem? Sierść psa – czesanie i pielęgnacja Część psów długowłosych posiada podszerstek – zaliczają się tu np. spaniele, setery i inne psy myśliwskie. Miękka, lejąca się sierść pozwalała im niegdyś bez przeszkód pokonywać przestrzenie leśne bez ryzyka zaplątania w krzaki i gałęzie, zaś podszerstek izolował od zimna i wilgoci, gdy zachodziła potrzeba aportu zdobyczy z wody. - Pielęgnacja sierści długiej, wyposażonej w podszerstek, polega nie tylko na regularnym czesaniu, ale przede wszystkim na usuwaniu martwego włosa spodniego. Zabieg ten najprościej i bezboleśnie można wykonać przy pomocy furminatora – specjalnego, gęstego grzebienia, o wiele bardziej skutecznego od tradycyjnej szczotki. Dla utrzymania szaty w dobrej kondycji niezbędna może okazać się okresowa kąpiel. Częstotliwość jej przeprowadzania warto uzgodnić z lekarzem weterynarii lub profesjonalnym groomerem, zajmującym się pielęgnacją psiej sierści – mówi Małgorzata Osuch, właścicielka Hodowli Labradorów Kociokwik w Puszczykowie koło Poznania. Oprócz psów użytkowych, długą sierść posiadają też psy typowo ozdobne – maltańczyki czy shih-tzu. Psy te wymagają regularnego rozczesywania, zapobiegającego powstawaniu kołtunów. W porozumieniu ze specjalistą należy ustalić częstotliwość kąpieli, pamiętając o dokładnym wysuszeniu psa po umyciu. Pozostawienie długowłosego psa z mokrą sierścią to ryzyko przeziębienia zwierzęcia! Istnieje szeroka gama produktów, ułatwiających rozczesanie sierści przed i po kąpieli, a także odżywek regenerujących. Decydując się na kąpiel, pamiętajmy o doborze właściwego szamponu pielęgnacyjnego, który nie tylko pozwoli w łatwy sposób rozczesać włosy, ale również nawilży delikatną skórę psa. - Pielęgnacja sierści krótkiej i szorstkowłosej jest mniej kłopotliwa. Psy krótkowłose wymagają regularnego usuwania podszerstka. Chociaż są rasy psów jak np. Labrador retrieverer, u których podszerstek jest cechą charakterystyczną dla rasy, chroni psa przed zimnem i usuwamy go tylko w okresie linienia. Furminator, usuwający martwe włosy z wewnętrznej warstwy sierści, dobrze sprawdzi się również przy włosach krótkich. Psy szorstkowłose powinny być co 2-3 miesiące trymowane przy pomocy noża trymerskiego. W trakcie tego zabiegu usunięte zostają martwe włosy. Jeśli trymowanie wykonywane jest regularnie, sierść psa staje się gładka, a jej koloryt poprawia się. Psów szorstkowłosych nie powinno się strzyc: prowadzi to do przerostu podszerstka, w rezultacie włos staje się miękki i płowieje – mówi Małgorzata Osuch. Wpływ żywienia na skórę i sierść psa Niedobór składników pokarmowych wpływa w pierwszej kolejności na stan sierści i skóry psa: w przypadku braku odpowiedniej ilości witamin i minerałów powoduje, że sierść staje się matowa, a włosy nadmiernie wypadają również poza okresami linienia. Włosy zbudowane są z 90% białka, a proces ich regeneracji i wzrostu pochłania niemal 1/3 dziennego zapotrzebowania zwierzęcia na białko. Wybierając gotową karmę dla psów warto zwracać uwagę na jakość białek: na stan sierści dodatnio wpływają między innymi aminokwasy siarkowe – metionina i cystyna. Obecne w wartościowej karmie nienasycone kwasy tłuszczowe omega 6 wraz z witaminą A mają dobroczynny wpływ nie tylko na włosy, ale także na skórę zwierzęcia. Składniki te są niezbędne do utrzymania właściwego poziomu elastyczności skóry, wzmacniają jej barierę ochronną i wykazują działanie przeciwzapalne. Najczęstsze błędy podczas pielęgnacji sierści psa Używanie niewłaściwej szczotki do czesania. Różne rodzaje sierści wymagają odmiennych narzędzi fryzjerskich. Najpopularniejsza szczotka, tzw. „pudlówka”, nie usunie skutecznie warstwy martwego podszerstka, może za to spowodować podrażnienie skóry i niechęć psa do zabiegów pielęgnacyjnych. W doborze szczotki odpowiedniej do rodzaju sierści pomoże personel sklepu zoologicznego. Kąpiel w szamponie przeznaczonym do ludzkich włosów. Szampony dla zwierząt pozwalają zachować naturalny odczyn pH skóry i chronią przed podrażnieniami. Zastosowanie środka perfumowanego może spowodować nieprzyjemny świąd i stany zapalne skóry. Nieumiejętne strzyżenie. Sierść pełni ważną rolę w procesie termoregulacji – chroni nie tylko przed niskimi temperaturami, ale również przed przegrzaniem. Z tego powodu strzyżenie warto zlecić fryzjerowi-specjaliście, który dodatkowo wykona cięcie zgodne z wzorcem obowiązującym u danej rasy. Polecamy: Jak zapobiegać nadwadze u psów? Ocet jabłkowy może działać jako naturalny środek na niektóre problemy zdrowotne psów, o ile jest stosowany prawidłowo. Zobaczmy jego zastosowania i domowych środków jest powszechnie stosowanych w leczeniu różnych problemów zdrowotnych u psów. Jednak nie zawsze jest to postępowanie właściwe, ponieważ jeśli ich przeciwwskazania są nieznane, mogą wpływać na zwierzę w innych aspektach. Ze względu na swoje właściwości ocet jabłkowy jest jednym z najczęściej stosowanych produktów naturalnych środków leczniczych, także w świecie zwierząt domowych. Dowiedz się więcej o occie jabłkowym dla o tym, jakie zastosowania i korzyści może mieć ocet jabłkowy dla psów, a także jak go stosować, pomoże uniknąć popełniania błędów, które mogą zaszkodzić zwierzęciu. W kolejnej części artykułu, powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć na ten jabłkowy – naturalny repelent przeciw pasożytom zewnętrznymJednym z najlepiej znanych zastosowań octu jabłkowego jest jego działanie odstraszające dla zewnętrznych pasożytów u zwierząt tutaj o kwasie octowym, który naturalnie usuwa je z organizmu zwierzęcia. Zapobiega w ten sposób jego dyskomfortowi, jaki może powodować. Jest to naturalny środek, łatwy do wykonania i prosty w zaaplikować go na psią sierść, wystarczy wymieszać jedną część wody i drugą, dokładnie taką samą, część octu jabłkowego. Po dokładnym rozcieńczeniu, nasącz ją czystą, miękką szmatkę. Następnie należy ją dobrze osuszyć i przesmarować zwilżoną środkiem po ciele psa, uważając, omijając okolice oczu i octu jabłkowego dla psówEksperci wykazali niezwykłe zalety płynące z zastosowania octu jabłkowego. W przypadku psów, poza jego skutecznym działaniem w leczeniu pasożytów zewnętrznych, stosowanie octu jabłkowego może zapewnić psu wiele innych korzyści, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Zobaczmy niektóre z trawieniu psaOcet jabłkowy wspomaga układ pokarmowy psa. Między innymi eliminując szkodliwe bakterie i regulując kwasy żołądkowe. Dzięki temu uzyskuje się lepszy pasaż jelitowy, co jest bardzo pomocne w zwalczaniu zaparć. Dodatkowo zapobiega irytującym gazom i wspomaga trawienie Twojego stan skóry psaO zdrowie sierści i skóry psa można również zadbać, stosując ocet jabłkowy. W takim przypadku warto podkreślić jego właściwości nawilżające, przeciwzapalne i przeciwgrzybicze. Stosowanie octu wpływa korzystnie na pH skóry i skóry głowy dzienne dodanie łyżki octu jabłkowego do wody pomaga zapobiegać suchości skóry, niektórym infekcjom i podrażnieniom, poprawiając jednocześnie połysk i wytrzymałość to nie wszystkie jego korzyści. U psów, u których występują zacieki pod oczami – jak w przypadku pudli – zauważysz znaczną poprawę w tym jak w przypadku pasożytów, aby zaaplikować ocet na sierść psa, przetrzyj skórę psa ściereczką zwilżoną mieszaniną wody i octu również możliwość dodania odrobiny octu jabłkowego do szamponu podczas kąpieli. Ta technika jest również korzystna w niwelowaniu nieprzyjemnego zapachu octu jabłkowego dla psówZanim przejdziemy do dalszych korzyści płynących z octu jabłkowego dla psów, warto pamiętać, że jego stosowanie zawsze powinno odbywać się z umiarem. Stosuj zalecane dawki dla każdego przypadku. Ponadto idealnie by było, że zanim użyjesz go w jakikolwiek sposób, przeprowadzić mały chcesz go zastosować jako środek przeciw pchłom, wykonaj test na małym obszarze skóry przed przetarciem nasączonej mieszanką szmatki po całym ciele zaleca się odczekanie kilku godzin, aby sprawdzić, czy na skórze występuje jakaś reakcja niepożądana. Teoretycznie nie powinno być problemu, ale zawsze najlepiej zachować że w każdym przypadku należy ściśle przestrzegać dawek octu jabłkowego, aby w żaden sposób nie zaszkodził on psu. Ponadto w przypadku dodawania go do miski z wodą, należy to zrobić, gdy zwierzę już octu na pusty żołądek może spowodować nietolerancję u jabłkowy przeciw infekcjom moczuOprócz oczyszczania pasażu jelitowego, ocet jabłkowy daje bardzo dobre efekty w układzie moczowym psów. Działa oczyszczająco oraz zapobiega i łagodzi przypadki infekcji moczu i problemów z nerkami. W ten sposób produkt ten może być stosowany jako uzupełnienie kuracji zalecanej przez lekarza aby go podawać psu, codziennie rozcieńczaj jedną łyżkę octu jabłkowego w wodzie, aż dolegliwości układu moczowego ulegną poprawie. Mimo to pamiętaj, że nawodnienie psa jest niezbędne. Jeśli pies przestanie pić, natychmiast zastąp miskę zwykłą wodą, bez jabłkowy łagodzący psie zapalenie stawówZe względu na wyżej wymienione właściwości przeciwzapalne, a także wysoką zawartość witaminy C i jego zdolność do rozbijania złogów wapnia w stawach, ocet jabłkowy ma jeszcze jedną wielką zaletę dla psów. Jest niezwykle przydatny w łagodzeniu bólu spowodowanego zapaleniem sposobem na podanie go zwierzęciu będzie codzienna łyżka rozcieńczona w jego misce z wodą, bez przekraczania zalecanej dawki, a także monitorowania reakcji psa. Mimo to pamiętaj, że to nigdy nie zastąpi leczenia farmakologicznego zaleconego przez lekarza potas zawarty w tym związku sprawia, że jest on odpowiedni dla psów cierpiących na dysplazję stawów jabłkowy jako naturalny detoksykantOcet jabłkowy wykazuje naturalne działania detoksykujące dla psa, ponieważ dzięki swoim właściwościom wspomaga procesy metaboliczne tłuszczów w organizmie. Działa oczyszczająco poprzez eliminację toksyn i, jak już wspomniano w poprzednim punkcie, jest bardzo pomocny w rozbijaniu złogów wapnia gromadzących się w sprzyja poprawie krążenia krwi zwierzęcia, a także jej oczyszczania. Uważa się, że ocet podawany w odpowiednich dawkach wpływa korzystnie na równowagę pH krwi gdy poznaliśmy dobroczynne korzyści, jakie ocet jabłkowy może mieć dla psów, warto pamiętać i podkreślić kilka zaleceń, które powinniśmy wziąć pod uwagę podczas jego wszystkim w przypadku obu aplikacji, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, ocet powinien być rozcieńczony w wodzie i właściwie nigdy nie wolno go stosować pamiętaj, że nigdy nie wolno przekraczać zalecanych dawek. Na koniec chcemy podkreślić znaczenie ochrony oczu, nosa i ran zwierzęcia przed bezpośrednim kontaktem z drugie, chociaż ocet jabłkowy może pomóc złagodzić lub zapobiec niektórym infekcjom, nie zawsze tak jest, a w niektórych przypadkach może nawet przynieść efekt odwrotny do zamierzonego. Na przykład nie jest zalecany w przypadku zapalenia ucha lub problemów skórnych wynikających z tych wszystkich powodów zawsze wskazane jest, aby udać się do centrum weterynaryjnego, które zapewnia odpowiednią diagnozę i leczenie stanu psa. Konieczna jest konsultacja, czy stosowanie octu jabłkowego jako suplementu jest wskazane w każdym konkretnym może Cię zainteresować ... Możesz użyć octu, aby usunąć zapach skunksa z twojego psa. Źródło zdjęcia: Woraphon Nusen / EyeEm / EyeEm / GettyImages Niewiele jest rzeczy bardziej obraźliwych dla naszego zmysłu węchu niż spray skunksa, ale jako właścicielka psa istnieje duże prawdopodobieństwo, że będziesz musiał co najmniej raz w życiu usunąć skunksa ze swojego psa. Przy odrobinie szczęścia raz wystarczy, aby nauczyć psa lepiej niż zadzierać ze skunksem, ale nie wstrzymuj oddechu, czekając, aż to się stanie, ponieważ niektóre psy nie nauczą się lekcji po spryskaniu. W zależności od tego, jak blisko był skunks, kiedy spryskano psa, zapach może być wystarczająco silny, aby wywołać łzawienie oczu zarówno u ciebie, jak i u twojego szczeniaka. Jeśli Twój pies został spryskany przez skunksa w oczach, dokładnie przemyj oczy czystą wodą lub roztworem soli fizjologicznej. Istnieje wiele ludowych sposobów na pozbycie się zapachu skunksa z psa, ale co dziwne, najbardziej znana metoda — ta, która polega na utopieniu sierści szczenięcia w dużej ilości soku pomidorowego, nie działa zbyt dobrze, a ponadto może poplami futro psa, ubrania i wszystko, z czym ma kontakt. Jedną z rzeczy, która działa, jest ocet, ale istnieje kilka różnych metod używania octu do usuwania zapachu skunksa, a każda z nich ma swoje unikalne techniki aplikacji, o których powinieneś wiedzieć. Pozbądź się zapachu skunksa z psa Pet Helpful sugeruje moczenie ręczników w occie jabłkowym, a następnie używanie ręczników do usuwania zapachu z psów. Chociaż witryna sugeruje, że usunie to zapach skunksa, nie usuwa to tłustych pozostałości pozostawionych przez spray skunksa. W przypadku oleju pozostawionego na futrze, spróbuj umyć psa jak zwykle, używając mydła do naczyń Dawn lub podobnej marki mydła do naczyń, które tnie tłuszcz, ale jest wystarczająco delikatne dla zwierząt zamiast szamponu dla psów. Po oczyszczeniu sierści wypłucz całe mydło, a następnie dokładnie wysusz psa. Rozcieńczyć i zastosować bezpośrednio New England Today zaleca połączenie dwóch części wody z jedną częścią octu jabłkowego, upewniając się, że wymieszałeś wystarczająco dużo roztworu, aby całkowicie nasycić sierść psa. Po wymieszaniu odstaw mieszankę, zmocz sierść psa, a następnie wmasuj roztwór w sierść psa, upewniając się, że całkowicie zakrywa całą sierść, ale nie kapie mu do oczu. Pozostaw roztwór na co najmniej pięć minut, a następnie dokładnie spłucz. Witryna sugeruje również zmieszanie filiżanki ekstraktu waniliowego z galonem wody, a następnie pozostawienie psa moczyć w mieszaninie przez 10 minut przed umyciem go szamponem dla psów. Dokładnie spłucz i wysusz psa, gdy skończysz. Chociaż może być stosowany samodzielnie, ten środek może być najbardziej korzystny po zastosowaniu octu, ponieważ ocet może pomóc zneutralizować zapach, a wanilia może pomóc ukryć to, co pozostało. Stwórz środek do usuwania zapachów skunksa Vet Info sugeruje użycie przepisu przypominającego zlew kuchenny na środek czyszczący dla psów, który łączy 1 litr nadtlenku wodoru, 1/4 szklanki sody oczyszczonej, 1 litr octu jabłkowego, 2 łyżeczki Dawn, 1/2 szklanki sproszkowanego OxyClean i 1 litr ciepła woda. Nakładaj gąbką na sierść psa, unikając jej oczu. Pozostaw mieszankę na sierści psa na 5-10 minut, a następnie dokładnie spłucz. Jeśli twój pies zostanie przypadkowo spryskany roztworem octu skunksa w oczach, przepłucz oczy czystą wodą. Może się wydawać, że to dużo, ale dzięki tej mieszance produktów znanych ze swojej skuteczności w zwalczaniu zapachu skunksa, możesz być pewien, że zapach skunksa zniknie w mgnieniu oka. Warto zauważyć, że ta mieszanka może podrażniać psy o wrażliwej skórze, a woda utleniona może wybielać ciemną sierść, więc zawsze skonsultuj się z weterynarzem przed zastosowaniem domowego środka do usuwania zapachów skunksa. Ponadto, ponieważ przepis nie wskazuje na pokrycie, może być konieczne wykonanie dwóch lub więcej partii dla dużych szczeniąt. 1 łyżka octu jabłkowego na 6 kg masy ciała Twojego psa podana wraz z wodą do picia ma rewelacyjny wpływ na zdrowie Twojego pupila! Ocet jabłkowy działa antybakteryjnie, przeciwgrzybiczo i antyseptycznie. Ocet jabłkowy przeciwdziała wzrostowi złych bakterii i wirusów w przewodzie pokarmowym. Normalizuje krew i przywraca jej właściwą równowagę kwasowo-zasadową. Również potas, który znajduje się w składzie octu wpływa na pracę i stan całego układu krwionośnego. Ocet oczyszcza psie stawy ze złogów wapnia i remineralizuje kości! Przyspiesza również trawienie, pobudza wydzielanie soków żołądkowych i syntezę enzymów trawiennych. Jest więc dobrym lekiem na niestrawność, zmniejsza intensywność zapachu wydalanych kupek. Dodatkowo sierść twojego psa będzie fantastycznie błyszczeć! Ocet jabłkowy jest skutecznym środkiem w leczeniu wielu różnych problemów zdrowotnych u psów. Posiada antybakteryjne, przeciwgrzybicze właściwości oraz pomaga w oczyszczaniu organizmu. Możesz stosować go z powodzeniem jako pomoc w dolegliwościach skóry, chorób stawów, w niestrawnościach. Korzyści wynikające z octu jabłkowego dla psów są niesamowite. Czytaj dalej i dowiedz się więcej o tym środku. By odpowiedzieć na pytanie, czym jest ocet jabłkowy, trzeba przede wszystkim wiedzieć, w jaki sposób powstaje. Tak w telegraficznym skrócie można powiedzieć, że ocet jabłkowy to efekt działalności bakterii z rodzaju Acetobacter, odpowiadających za fermentację owoców. Jeżeli chcesz dowiedzieć się, w jaki sposób powstaje ocet, zapraszam Cię na króciutką lekcję chemii. Pod względem chemicznym, ocet jabłkowy stanowi wodny roztwór kwasu octowego. Kwas octowy natomiast to nic innego, jak po prostu sfermentowany alkohol. Pierwsza faza powstawania octu jabłkowego wiąże się z rozkładem cukrów zawartych w owocach na alkohol etylowy. Reakcja zachodzi pod wpływem drożdży. W drugiej fazie fermentacja odbywa się już z udziałem zawartych w powietrzu bakterii azotowych. W ten sposób ocet jabłkowy nie jest typowym alkoholem, a jego zawartość zmniejsza się do wartości ok. 0,2 %. Skoro już wiesz mniej więcej, czym jest ocet jabłkowy, pora na zaznajomienie się z podstawowymi walorami prozdrowotnymi, bo takowych nie brakuje. Zanim jednak przejdę do opisywania właściwości octu – podam Ci jak samemu możesz go przygotować. Przepis na ocet jabłkowy. By przygotować ocet jabłkowy będziesz potrzebować świeże jabłka, które trzeba umyć, obrać oraz pokroić w cienkie plastry. Następnie pokrojone owoce wrzuć do sokowirówki. Oczywiście to, ilu jabłek użyjesz, uzależnione jest przede wszystkim od tego, jaką ilość octu będziesz chciał otrzymać. Początkowo ocet jabłkowy traktowany jest przez wiele osób jako próba, więc w takiej sytuacji z jabłkami raczej nie powinieneś przesadzać. Na jeden kilogram jabłek powinno przypadać: pięć szklanek wody, kawałek pieczywa razowego, dekagram drożdży oraz dziesięć dekagramów cukru. Z tych składników przygotowuje się zaczyn, który następnie należy przykryć i odstawić w chłodne miejsce na czas około dziesięciu dni. Oczywiście w tym czasie do mikstury powinieneś zaglądać i co jakiś czas mieszać ją łyżką (najlepiej drewnianą, gdyż metalowa może wchodzić w reakcje ze składnikami wytwarzającymi się w procesie fermentacji). Po okresie dziesięciu dni powstałą ciecz zlej do szklanego naczynia, a więc oddziel ją od miąższu owoców. Na tym etapie możesz również swój ocet nieco dosłodzić, jednak z cukrem oczywiście eksperymentuj ostrożnie, gdyż smak ma być jedynie lekko słodkawy. Po dosłodzeniu ocet jabłkowy ponownie odstaw, tym razem na około dwadzieścia – trzydzieści dni, by wszystkie procesy fermentacji mogły spokojnie zachodzić. Po tym czasie ocet jabłkowy będzie już gotowy do wykorzystywania w celach leczniczych nie tylko dla Twojego psa ale również dla Ciebie. 1. Korzyści octu jabłkowego dla psów. – Ocet jabłkowy działa antybakteryjnie, przeciwgrzybiczo i antyseptycznie. Zapobiega wzrostowi złych bakterii i wirusów w przewodzie pokarmowym. Ponadto, nie zakłóca równowagi przyjaznych bakterii wewnątrz przewodu pokarmowego czego rezultatem jest większa odporność. Ocet poprawia wytrzymałość, zwiększa odporność na choroby, zapobiega powstawaniu pospolitych infekcji, a więc jest niezwykle przydatny dla psów z osłabionym układem immunologicznym. – Ocet jabłkowy normalizuje krew i przywraca jej właściwą równowagę kwasowo – zasadową. Potas, który wchodzi w jego skład ma wpływ na pracę i stan całego układu krwionośnego. Ocet oczyszcza psie stawy ze złogów wapnia i remineralizuje kości, i jako taki jest korzystny dla psów z zapaleniem stawów. – Inną korzyścią octu jabłkowego dla psów jest jego wpływ na ich skórę i sierść z powodu istniejących właściwości odtruwających. Psy ze swędzeniem skóry spowodowane alergią (np. sezonowe alergie , alergie na pchły ) mogą uzyskać natychmiastową ulgę jeśli ocet będzie użyty jako płukanka po kąpieli psa. – Ocet jabłkowy jest bogaty w potas, który pełni rolę fizjologicznego środka moczopędnego i współdziała w usuwaniu z organizmu trujących produktów przemiany materii. – Ocet jabłkowy przyspiesza trawienie, pobudza wydzielanie soków żołądkowych i syntezę enzymów trawiennych. Jest więc dobrym lekiem na niestrawność, zmniejsza intensywność zapachu wydalanych kupek. – Zapobiega powstawaniu kamieni w pęcherzu moczowym, zakażeniu nerek i zakażeniu dróg moczowych. 2. Zastosowanie octu jabłkowego u psów. – Oczyszczanie organizmu – stosowanie przez dłuższy czas octu jabłkowego u Twojego psa spowoduje, że nastąpi wzrost jego odporności, nie będzie tak podatny na zakażenia pasożytami. Zacznij od podawania swojemu psu niewielkich ilości octu i powoli zwiększaj do np. 1 łyżeczki na 6 kg wagi Twojego psa. Dolewaj go do wody. Niektóre psy nie lubią smaku octu, więc spróbuj wlewać go do jedzenia albo podaj go z małą ilością miodu. Oczywiście nie całą porcję jednorazowo ale podziel ją na cały dzień. Podawaj ocet swojemu psu przez miesiąc. Przekonasz się wtedy czy jego działanie jest tak rewelacyjne. Warunek ocet powinien być wykonany własnoręcznie albo kupiony w sklepie ze zdrową żywnością, nie w supermarkecie. Możesz zauważyć zmniejszenie drapania się, Twój pies przestanie brzydko pachnieć, zmniejszą się lub ustąpią dolegliwości bólowe w obrębie stawów. – Płukanki – Twój pies może odczuć niemal natychmiastową ulgę po wypłukaniu go w occie jabłkowym po kąpieli, w przypadku chorób grzybiczych skóry, alergii czy po pogryzieniu przez pasożyty. Płukankę bardzo łatwo jest wykonać: na 1 litr wody potrzeba 2 łyżki octu, wymieszać i płukać psa. W przypadku swędzenia łapek – 1 filiżankę octu zalej 1 – 2 szklankami wody. Zachęć psa do moczenia łapek w tym roztworze. To może znacznie zmniejszyć swędzenie. Jeśli Twój pies ma łupież, spróbuj masować mu sierść nie rozcieńczonym octem przed kąpielą. W przypadku drobnych podrażnień skóry, takich jak oparzenia skóry, modzele, otarcia, możesz pocierać czystym octem miejsca dotknięte zmianami. 3. Używanie innego octu niż jabłkowy. Nie wszystkie octy mają te same właściwości. Nie należy używać octu winnego, octu sushi, itp., które można znaleźć w większości supermarketów. Są one „martwe”, ponieważ nie zawierają enzymów i innych żywych czynników, jakie znajdują się w occie niepasteryzowanym. Najlepszym octem jabłkowym jest surowy, niepasteryzowany, nieogrzewany i organiczny. Można kupić go w sklepach ze zdrową żywnością lub przygotować go samemu. Przepis podałam. 4. Czy ocet jabłkowy będzie bezpieczny dla Twojego psa? Ocet jabłkowy, stosowany w odpowiedniej ilości, będzie bezpieczny dla Twoich psów. Wyjątek stanowią – przewlekłe zakażenie drożdżakami (Candida), przekwaszony organizmem i podrażnienie jelit. Ocet reaktywuje lub nasili powyższe dolegliwości. Po wyleczeniu dolegliwości możesz spokojnie go podawać. Inne środki ostrożności: – Nigdy się nie podawaj swojemu psu nierozcieńczonego octu. – Kiedy używasz go jako płukanki, uważaj, aby nie dostała się do psich oczu. – Nie należy również używać octu na otwarte rany, takie jak skaleczenia czy zadrapania.

wodą z octem na sierść psa